Het komt regelmatig voor: ongehuwde partners kopen samen een woning waarbij één van de partners een deel van de koopsom betaalt met eigen geld (bijvoorbeeld met een schenking van ouders). Jaren later loopt de relatie stuk met vervelende financiële gevolgen. In onze eerdere blog, schreven wij over nut en noodzaak van goede onderlinge afspraken. In deze blog ga ik dieper in op de keuze voor de draagplichtovereenkomst versus vordering.
Vanwege de (grote) financiële belangen is het belangrijk dat u duidelijk vastlegt wie van u welk bedrag in de woning investeert en welke gevolgen dit moet hebben wanneer de woning later weer verkocht wordt, of wanneer u uit elkaar zou gaan. Daarbij moet ook worden gekeken naar de fiscale gevolgen van het aangaan van de hypotheek en de inleg van eigen geld.
Bijvoorbeeld:
In een draagplichtovereenkomst spreken de partners af hoe ze de hypotheekschuld onderling verdelen. Degene die eigen geld inlegt, heeft zo een lagere hypotheekschuld.
Waarom een draagplichtovereenkomst
De draagplichtovereenkomst wordt (met name) gesloten om fiscale redenen, namelijk:
Verschil ten aanzien van vordering
Als niet gekozen wordt voor een draagplichtovereenkomst maar voor een vordering, geldt een goedkeurend fiscaal besluit waardoor toch de gehele hypotheekrente tijdens de samenwoning afgetrokken mag worden; ook al heeft één van de partners een eigenwoningverleden. Voorwaarde is dat de woning 50/50 wordt aangekocht en de hypotheekschuld gezamenlijk wordt aangegaan.
Maar, als de partners uit elkaar gaan, geldt ook dat het eigenwoningverleden van de ene partner voor de helft wordt toegerekend aan de andere partner. Dit is voor die andere partner nadelig omdat hij minder recht op hypotheekrenteaftrek heeft als hij een nieuw huis koopt. Hij had namelijk een schuld aan zijn partner die hij moet aflossen. Het bedrag van die schuld wordt door de belastingdienst echter wel bij hem toegerekend als een overwaarde die hij weer zou moeten investeren in zijn nieuwe huis. Ook al heeft hij dat bedrag niet, toch heeft hij voor dat gedeelte geen hypotheekrente aftrek als hij een nieuw huis koopt.
Bij de draagplichtovereenkomst behoudt iedere partner dus zijn eigen deel/delen van de hypotheek en het eigen woningverleden.
Andere aandachtspunten bij een draagplichtovereenkomst
In de draagplichtovereenkomst wordt ook – in combinatie met een samenlevingsovereenkomst, huwelijkse voorwaarden of partnerschapsvoorwaarden – vastgelegd in welke verhouding de hypotheekrente en de maandelijkse aflossingen door de partners worden betaald. Bijvoorbeeld naar evenredigheid van ieders inkomen, ieder voor een gelijk deel of ieder voor het eigen gedeelte.
Overigens verandert de draagplichtovereenkomst niets aan de aansprakelijkheid voor de hypotheek ten opzichte van de geldverstrekker (bank). Voor de hypotheek bent u hoofdelijk aansprakelijk, dat wil zeggen dat de bank de gehele schuld op ieder van de partners kan verhalen.
Tot slot is het belangrijk dat u bij de eerstkomende aangifte Inkomstenbelasting, waar deze gezamenlijke woning wordt aangegeven, uw keuze maakt, te weten:
Let op: de eenmaal gemaakte keuze kan in de jaren daarna niet meer herzien worden.
