Wetsvoorstel modernisering concurrentiebeding in internetconsultatie

Minister Van Gennip van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft het Wetsvoorstel modernisering concurrentiebeding gepubliceerd. Zoals in een eerdere blog uiteengezet, stelt het kabinet een aantal aanscherpingen voor over het kunnen sluiten en inroepen van het concurrentiebeding. Op deze manier beoogt het kabinet het aantal concurrentiebedingen terug te dringen, maar het gebruik ervan tegelijkertijd mogelijk te maken voor bedrijven die het écht nodig hebben. De hoofdlijnen zijn als volgt.

Hoofdlijnen

De maximale duur van het concurrentiebeding is 12 maanden;
De geografische reikwijdte moet vermeld worden (denk aan bepaald gebied of straal);
Ieder concurrentiebeding moet voorzien zijn van een motivering: vanwege welke zwaarwegende bedrijfs- of dienstbelangen is de beperking noodzakelijk? Deze eis geldt al voor arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd;
Uiterlijk één maand voor het einde van de arbeidsovereenkomst informeert de werkgever of hij de werknemer aan het beding houdt en voor welke periode;
De werkgever betaalt een verplichte vergoeding: 50% van het maandsalaris voor iedere maand waarin de werknemer aan het beding gehouden wordt. De werkgever betaalt deze vergoeding vooraf en uiterlijk op de laatste dag van het dienstverband. Laat de werkgever na het volledige bedrag op tijd te betalen? Dan heeft het beding geen werking meer, maar blijft het bedrag verschuldigd;
In een vaststellingsovereenkomst kunnen partijen van bovenstaande regels afwijken, behalve ten aanzien van de maximale duur en de motiveringsplicht.

Het (nieuwe) kabinet verkent vóór komende zomer of concurrentiebedingen verboden kunnen worden voor werknemers met een inkomen minder dan anderhalf modaal salaris.

Let op: bovengenoemde voorstellen gelden óók voor het relatiebeding.

Wat betekent dit voor bestaande bedingen?

Het wetsvoorstel voorziet in overgangsrecht. Concurrentiebedingen die rechtsgeldig zijn overeengekomen vóór inwerkingtreding van dit wetsvoorstel blijven rechtsgeldig. De vormvereisten uit dit wetsvoorstel – vermelding van de periode waarin de werkgever zich op het beding kan beroepen, de geografische reikwijdte en de schriftelijke motivering bij arbeidsovereenkomsten voor onbepaalde tijd – gelden dus niet voor bestaande bedingen.

Wél zullen na inwerkingtreding van het wetsvoorstel op bestaande bedingen de bepalingen van toepassing zijn die zien op inroepen van het beding en betalen van een vergoeding. Dat betekent:

Een bestaand beding is slechts van toepassing indien en gedurende de periode dat de werkgever zich op het beding beroept.
Een beroep op het beding moet schriftelijk en tijdig door de werkgever aan de werknemer worden medegedeeld, waarbij tevens de periode waarvoor het beding geldt moet worden aangegeven;
Voor een periode van maximaal 12 maanden – of korter indien overeengekomen – kan een beroep op het beding worden gedaan;
De werkgever betaalt tijdig een vergoeding aan de werknemer voor elke maand dat de beperking duurt. De hoogte van deze vergoeding is voor elke maand een half maandsalaris of een hoger bedrag indien overeengekomen.

De genoemde punten zijn nog steeds ‘slechts’ een voorstel, maar duidelijk is in ieder geval dat veranderingen op komst zijn. Voor nu kan ervoor een periode van zes weken – tot 15 april 2024 – op het wetsvoorstel worden gereageerd via deze link.