Veilig ondernemen: voorkomen of genezen?

Als letselschadeadvocaat zie ik het dagelijks: een werknemer die door een ongeval op het werk letsel oploopt, soms met verstrekkende gevolgen. Letterlijk genezen is dan vaak niet meer mogelijk. In het ergste geval is het slachtoffer overleden, maar ook bij minder dramatische afloop kan het leven van een werknemer voorgoed veranderen. Het zet mij telkens weer aan het denken: wat heeft het bedrijf gedaan om dit te voorkomen? En misschien nog belangrijker, wat had het bedrijf kunnen doen?

Preventie: de eerste stap

De meeste werkgevers hebben het beste met hun werknemers voor. Zeker bij grote bedrijven, die vaak eigen risico dragen en dus zelf de schadelast betalen, zou je verwachten dat preventie hoog op de agenda staat. Immers, voorkomen is niet alleen beter, maar ook goedkoper dan genezen. Toch blijkt in de praktijk dat betrokkenheid soms ontbreekt. Ongevallen worden niet altijd gemeld, of zelfs bewust onder het tapijt geschoven. De drempel om open te zijn over incidenten is hoog, uit angst voor reputatieschade of financiële gevolgen.

Mensenwerk en risico’s

Hoe goed je als werkgever je zaken ook op orde hebt, waar mensen werken, worden fouten gemaakt. Machines kunnen haperen, procedures worden soms onder druk van tijd niet gevolgd. Het blijft mensenwerk, en dus is het risico nooit helemaal uit te sluiten. Maar juist daarom is het zo belangrijk om niet alleen te investeren in preventie, maar ook in een goede registratie van incidenten en een open meldcultuur.

Verantwoordelijkheid: juridisch én menselijk

Of een werkgever juridisch aansprakelijk is voor een ongeval, is niet altijd direct duidelijk. Dat kan leiden tot zakelijke discussies en geschillen met verzekeraars. Maar los van de juridische kant, is er ook een menselijke kant. Werkgevers voelen zich niet altijd verantwoordelijk, zeker als ze menen dat ze voldoende maatregelen hebben genomen. Voor werknemers is het vaak een enorme stap om zich te melden, laat staan om een claim in te dienen tegen hun eigen werkgever. De sociale drempel is hoog, zeker als er sprake is van een goede verstandhouding of loyaliteit aan het bedrijf.

Toch kiezen werknemers soms voor deze moeilijke weg, omdat het letsel hun dagelijks leven ernstig belemmert. Ze kunnen hun werk niet meer doen, lopen inkomsten mis en maken extra kosten. In veel gevallen zijn ongevallen niet goed gedocumenteerd en niet gemeld bij de verzekeraar. Het gevolg? Werknemers moeten zelf op zoek naar de juiste verzekeraar en zijn soms een jaar verder voordat er duidelijkheid is over schadevergoeding. In die tijd moeten ze alle kosten zelf voorschieten, wat tot extra stress en onzekerheid leidt.

Het moet anders: openheid en ondersteuning

Dit moet echt anders. Werkgevers moeten zich bewuster zijn van de risico’s op de werkvloer en hun verantwoordelijkheid nemen, ook als het ondanks alle voorzorgsmaatregelen toch misgaat. Meld ongevallen direct bij de verzekeraar, documenteer het incident zorgvuldig en wees transparant naar de werknemer. Geef volledige informatie en help de werknemer bij het indienen van een claim. Dit is niet alleen juridisch correct, maar ook menselijk en maatschappelijk verantwoord.

Vertrouwen als uitgangspunt

Ga uit van het goede in de mens. Reageer niet achterdochtig als een werknemer letsel oploopt bij het verplaatsen van zware kisten, ook al lijkt het een ongelukkige samenloop van omstandigheden. Vertrouwen en openheid zijn essentieel om samen tot een oplossing te komen. Uiteindelijk is het doel dat iedereen veilig kan werken en, mocht het toch misgaan, snel en eerlijk wordt geholpen.

Tot slot

Veilig ondernemen vraagt om meer dan alleen regels en procedures. Het vraagt om een cultuur van openheid, vertrouwen en verantwoordelijkheid. Voorkomen is beter dan genezen, maar als genezen niet meer mogelijk is, moet er in ieder geval recht worden gedaan aan het slachtoffer. Laten we samen werken aan een werkvloer waar veiligheid en menselijkheid hand in hand gaan.

Meer informatie?

Heeft u vragen over letselschade of wilt u advies over preventie en aansprakelijkheid? Neem gerust contact op met Iris Hilhorst.